画家的故事

一只只有一只眼睛和一只腿的国王。国王命令他所有的画家画他美丽的肖像。但没有一个可以，尽管一只眼睛和一只国王的脚有缺陷，他们怎么能杀死一幅美丽的画呢？
最后一位画家说，他可以做到这一点，画出国王的经典形象。他的画是宏伟和惊讶的每个人。他以狩猎的方式画王，一个盲目的眼睛和一条弯曲的腿的标志。
 为什么我们不能从别人那里画出这样的照片？隐藏弱点并强调自己的优势！

Painter's tale

A king who had only one eye and one leg. The king ordered all painters of his realm to paint a beautiful portrait of him. But none could; how could they kill a beautiful painting in spite of a defect in one eye and a king's foot?
Eventually one of the painters said he could do this and painted a classic image of the king. His painting was magnificent and surprised everyone. He painted the king in a manner that targeted a hunt; a sign with a blind eye and a bent leg.
 Why can not we draw such pictures from others; hiding the weaknesses and highlighting their strengths!

حکایت

پادشاهی بود که فقط یک چشم و یک پا داشت. پادشاه به تمام نقاشان قلمرو خود دستور داد تا یک پرتره زیبا از او نقاشی کنند. اما هیچکدام نتوانستند؛ آنان چگونه می‌توانستند با وجود نقص در یک چشم و یک پای پادشاه، نقاشی زیبایی از او بکشند؟
سرانجام یکی از نقاشان گفت که می‌تواند این کار را  انجام دهد و یک تصویر کلاسیک از پادشاه نقاشی کرد. نقاشی او فوق‌العاده بود و همه را غافلگیر کرد. او شاه را در حالتی نقاشی کرد که یک شکار را مورد هدف قرار داده بود؛ نشانه‌گیری با یک چشم بسته و یک پای خم شده.
 چرا ما نتوانیم از دیگران چنین تصاویری نقاشی کنیم؟ پنهان کردن نقاط ضعف و برجسته ساختن نقاط قوت آنان! چرا چرا چرا

عمو نفتی

#داستان_کوتاه
ما یک گاریچی در محلمان بود، که نفت می برد و به او عمو نفتی می گفتند.
یک روز مرا دید و گفت:
سلام. ببخشید خانه تان را گازکشی کرده اید!؟
گفتم: بله!
گفت: فهمیدم. چون سلام هایت تغییر کرده است!
من تعجب کردم، گفتم: یعنی چه!؟
گفت:
قبل از اینکه خانه ات گازکشی شود، خوب مرا تحویل می گرفتی، حالم را می پرسیدی. همه اهل محل همینطور بودند. هرکس خانه اش گازکشی میشود، دیگر سلام علیک او تغییر میکند...
از اون لحظه، فهمیدم سی سال سلامم بوی نفت میداد. عوض اینکه بوی انسانیت و اخلاقیات بدهد.
سی سال او را با اخلاق خوب تحویل گرفتم. خیال میکردم اخلاقم خوب است. ولی حالا که خانه را گازکشی کردم ناخودآگاه فکر کردم نیازی نیست به او سلام کنم.

قصه بلبل تنبل

بلبل تنبل

یکی بودیکی نبود غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود

در سالیان دور یه آقا بلبل تنبل بود که میخواست همه چیز رو به راحتی بدست بیاره جای اینکه برای برطرف گرسنگیش تلاش کنه وبفکر زمستون خودش باشه مرتبا در کار دیگران دخالت میکرد و دنبال بازیگوشی بود و فقط آواز میخوند مورچه مرتبا تلاش میکرد و غذا برای زمستون خودش انبار میکرد آقا بلبل تنبل قصه ما جای اینکه یاد بگیره و فکری برای زمستون بکنه به مورچه میگفت پس کی بفکر خودت هستی برو شادی کن و بازی کن دنیا که فقط کار نیست ولی مورچه قبول نکرد و به بلبل گفت من به  نصیحت پدرم گوش کردم و تا بحال همه چیز به نفع من بوده و نصیحت پدرم رو برات میگم شاید سربراه بشی و دست از بازی گوشی برداری پدرم گفت نابرده رنج گنج میسر نمیشود یعنی تا برای کاری سختی نکشی نمیتونی راحتی بسادگی بدست نمیاد .

ومورچه مهربون و پرتلاش به بلبل تنبل گفت برو به فکر زمستون خودت باش که زمستون نزدیکه بلبل تنبل حرف گوش نکرد و بحالت مسخره خندید و رفت و گفت اوووه حالا تا زمستون وهیچ کس مثل من خوشبخت نیست.

مورچه مهربون نگران آقا بلبل بود ولی کاری از دستش بر نمیومد

روزها گذشت و پاییز و برگریزان شد و هوا یواش یواش رو به سردی رفت نزدیک زمستون بود که آقا بلبل تنبل قصه ما دیگه غذایی برای خوردن روزانه خودش پیدا نمیکرد و گرسنه شده بود حرفهای مورچه مهربون یادش اومد و غصش شد یادش به نصیحتهای پدرش افتاد که بهش میگفت بفکر آینده خودت باش و همه چیز رو به شوخی و ساده نگیر و خوب به کارهای خودت فکر کن که از کارهات پشیمون نشی ... آقا بلبل قصه ما غصش شده بود و راه چاره ای نداشت که تصمیم گرفت که فکر کنه که چکار کنه که در آخر تصمیم گرفت که جنگل زیبایی که خیلی خاطرات قشنگ ازش داشت را بخاطر اینکه در زمستون یخ نزنه ترک کنه و به مناطق گرمسیر کوچ بکنه و تاسال بعد برگرده پس رفت و رفت  و رفت تا بعد از پرواز کردن طولانی به یک جنگل جدید در منطقه ای گرمسیر رسید ولی تجربه مهم و ارزشمندی بدست آورد و تصمیم گرفت که نصیحتهای پدرش رو هیچ وقت فراموش نکنه ....خوب بچهای خوب قصه ما بسر رسید وبلبل تنبل که قول داده بود و تصمیم گرفته بود بلبل خوبی باشه و تصمیمات درستی بگیره سال بعد به خونش رفت و رسید.